Kampuchea.......
Blijf op de hoogte en volg Vialtaro
11 Augustus 2013 | Cambodja, Preah Seihanouk
NL
Wij zijn inmiddels bij onze voorlaatste bestemming in Cambodja, Sihanoukville.
Cambodja blijkt wat lastiger om rond te trekken en roept wat gemengde gevoelens bij ons op. Er zijn geen spoorlijnen en maar een heel beperkt aantal binnenlandse vluchten. Je moet alles via de weg doen, maar het wegennet is ook zeer beperkt, rondreizen is niet mogelijk. Om van A naar B te komen moet je soms een grote omweg maken en daarna op dezelfde weg terug omdat dat de enige weg van/naar B is. Daarom hebben we weer onze plannen verandert en zijn vanuit Siem Reap direct naar het zuiden gereden, naar Sihanoukville, ipv eerst naar het noordoosten wat wij eerst van plan waren. We hebben dus weinig gezien van dit mooie land, van de vele eilanden en de grote bossen/jungle. We hebben wel veel rijstvelden en dorpen op palen gezien en mensen die daar aan het werk zijn. Dat was heel mooi. En natuurlijk hebben wij de 1000 jaren oude tempels gezien die heel uniek zijn. Naast Ankor Wat zijn er nog tientallen tempels, die ene mooie en groter dan de ander. Je weg daarin zoeken en de weg door de jungle daarnaartoe is een fantastische ervaring. Maar we zien ook overal veel bedelaars (ook kinderen) en wanhopige verkopers. Zelfs Tanja die gek is op markten vind het hier niet leuk op de markt omdat als je maar naar een product kijkt je er onmiddellijk een verkoopster aan je broek hebt hangen en vaak zelfs letterlijk aan je arm. Ze doen zielig en spelen in op je empathie en dat vinden wij vervelend. We zouden in theorie van iedereen iets kleins kunnen kopen of 1 USD geven, maar is dat de oplossing of ga je ze juist aanmoedigen? Mensen zijn arm, maar niet aan het verhongeren of iets dergelijks. Maar het lijkt soms alsof iedereen geld van ons wil en overal moeten buitenlanders veel voor betalen. Wij zien ook vaak gemengde koppels, jongere Cambodjaanse vrouwen met oudere Westers uitziende mannen
Hier in het zuiden zijn prachtige stranden met mooie witte zand, warm helder zeewater en mooie eilanden voor de kust. Maar door verkeerde ontwikkeling, te veel verkopers/bedelaars en zwerfvuil is het toch niet zo aantrekkelijk. Zonde. Cambodja heeft zo veel te bieden voor toeristen, maar haalt er weinig uit. Meest bizar is dat de exploitatie van Ankor Wat, waar miljoenen toeristen komen en miljoenen omzet maken (min USD 20 pp) in handen is van een Vietnamees bedrijf.
Vandaag gaan we naar Koh Kong, een plek aan de grens met Thailand, en hopen daar nog iets van de mooie natuur van Cambodia te zien.
MK
Стигнавме веќе на претпоследната станица за нас во Камбоџа, во Сиануквил. Откривме дека патување низ Камбоџа е потешко и воопшто имаме двојни чувства за оваа земја. Пруги воопшто нема и бројот на внатрешните летови е многу ограничен. Затоа единствено може да се патува по патиштата, но мрежата на патишта е исто ограничена. Да се оди од А до Б мора да се заобиколува многу и по истиот пат мора да се вратиш бидејки нема друг пат. Затоа пак ги променивме плановите и место да одиме прво на североистк отидовме директно на југ. На овој начин видовме малку од убавите џунгли што оваа земја ги има. Видовме уз пат многу села во кои сите куќи се високо на столбови, оризови полиња и луѓе што таму работат. Ги видовме и храмовите од пред 1000 години. Анкор Ват е најпознат, но има уште дваесетина други, кои поубави и поголеми. Барањето на пат во храмовите и низ ѓунглата до нив беше фантастично искуство. Насекаде има луѓе и деца што просат или покушаваат со сила да ти продадат нешто. Се прават жални и тоа на нас ни смета. Често гледаме и парови со постар западњачки маж и помлада Камбоџанка. Луѓето се сиромашни, но не гладуваат. Но странци насекаде и за се мора да плаќаат, и тоа не малку.
Овде во Сиануквил има прекрасни плажи, бел фин песок, топла проѕирна вода и убави острови пред брегот. Но поради погрешна градба, развој на просторот, многуте продавачи и просачи и ѓубре сепак не е премногу привлечна. Штета.
Денеска заминуваме за Ко Конг, едно место на границата меѓу Камбоџа и Таиланд. Се надеваме дека таму ке можеме да видиме уште нешто од убавата природа на оваа земја.
Wij zijn inmiddels bij onze voorlaatste bestemming in Cambodja, Sihanoukville.
Cambodja blijkt wat lastiger om rond te trekken en roept wat gemengde gevoelens bij ons op. Er zijn geen spoorlijnen en maar een heel beperkt aantal binnenlandse vluchten. Je moet alles via de weg doen, maar het wegennet is ook zeer beperkt, rondreizen is niet mogelijk. Om van A naar B te komen moet je soms een grote omweg maken en daarna op dezelfde weg terug omdat dat de enige weg van/naar B is. Daarom hebben we weer onze plannen verandert en zijn vanuit Siem Reap direct naar het zuiden gereden, naar Sihanoukville, ipv eerst naar het noordoosten wat wij eerst van plan waren. We hebben dus weinig gezien van dit mooie land, van de vele eilanden en de grote bossen/jungle. We hebben wel veel rijstvelden en dorpen op palen gezien en mensen die daar aan het werk zijn. Dat was heel mooi. En natuurlijk hebben wij de 1000 jaren oude tempels gezien die heel uniek zijn. Naast Ankor Wat zijn er nog tientallen tempels, die ene mooie en groter dan de ander. Je weg daarin zoeken en de weg door de jungle daarnaartoe is een fantastische ervaring. Maar we zien ook overal veel bedelaars (ook kinderen) en wanhopige verkopers. Zelfs Tanja die gek is op markten vind het hier niet leuk op de markt omdat als je maar naar een product kijkt je er onmiddellijk een verkoopster aan je broek hebt hangen en vaak zelfs letterlijk aan je arm. Ze doen zielig en spelen in op je empathie en dat vinden wij vervelend. We zouden in theorie van iedereen iets kleins kunnen kopen of 1 USD geven, maar is dat de oplossing of ga je ze juist aanmoedigen? Mensen zijn arm, maar niet aan het verhongeren of iets dergelijks. Maar het lijkt soms alsof iedereen geld van ons wil en overal moeten buitenlanders veel voor betalen. Wij zien ook vaak gemengde koppels, jongere Cambodjaanse vrouwen met oudere Westers uitziende mannen
Hier in het zuiden zijn prachtige stranden met mooie witte zand, warm helder zeewater en mooie eilanden voor de kust. Maar door verkeerde ontwikkeling, te veel verkopers/bedelaars en zwerfvuil is het toch niet zo aantrekkelijk. Zonde. Cambodja heeft zo veel te bieden voor toeristen, maar haalt er weinig uit. Meest bizar is dat de exploitatie van Ankor Wat, waar miljoenen toeristen komen en miljoenen omzet maken (min USD 20 pp) in handen is van een Vietnamees bedrijf.
Vandaag gaan we naar Koh Kong, een plek aan de grens met Thailand, en hopen daar nog iets van de mooie natuur van Cambodia te zien.
MK
Стигнавме веќе на претпоследната станица за нас во Камбоџа, во Сиануквил. Откривме дека патување низ Камбоџа е потешко и воопшто имаме двојни чувства за оваа земја. Пруги воопшто нема и бројот на внатрешните летови е многу ограничен. Затоа единствено може да се патува по патиштата, но мрежата на патишта е исто ограничена. Да се оди од А до Б мора да се заобиколува многу и по истиот пат мора да се вратиш бидејки нема друг пат. Затоа пак ги променивме плановите и место да одиме прво на североистк отидовме директно на југ. На овој начин видовме малку од убавите џунгли што оваа земја ги има. Видовме уз пат многу села во кои сите куќи се високо на столбови, оризови полиња и луѓе што таму работат. Ги видовме и храмовите од пред 1000 години. Анкор Ват е најпознат, но има уште дваесетина други, кои поубави и поголеми. Барањето на пат во храмовите и низ ѓунглата до нив беше фантастично искуство. Насекаде има луѓе и деца што просат или покушаваат со сила да ти продадат нешто. Се прават жални и тоа на нас ни смета. Често гледаме и парови со постар западњачки маж и помлада Камбоџанка. Луѓето се сиромашни, но не гладуваат. Но странци насекаде и за се мора да плаќаат, и тоа не малку.
Овде во Сиануквил има прекрасни плажи, бел фин песок, топла проѕирна вода и убави острови пред брегот. Но поради погрешна градба, развој на просторот, многуте продавачи и просачи и ѓубре сепак не е премногу привлечна. Штета.
Денеска заминуваме за Ко Конг, едно место на границата меѓу Камбоџа и Таиланд. Се надеваме дека таму ке можеме да видиме уште нешто од убавата природа на оваа земја.
-
11 Augustus 2013 - 12:01
Anneke:
Hallo allemaal,
Interessant te lezen hoe Cambodja door jullie ervaren wordt. Wij hebben Cambodja tijdens onze wereldreis niet aangedaan, dus deze verhalen zijn nieuw voor ons. Wel weer prachtige foto's. Nog een paar weken genieten in het verre Oosten voor jullie. Wanneer vliegen jullie terug?
Hier is het nog steeds mooi zomerweer. De extreme hitte is voorbij, maar 25-26 graden is het meestal wel, dus dat ik prettig. Vorige week zondagavond hadden we, zoals in de vorige mail aangegeven, onze presentatie-avond m.b.t. de reisbestemmingen voor volgend jaar.
We meenden dat we van iedereen de bestemmingen al wisten, maar nee hoor...Jasper had ons gefopt. Hij had steeds gezegd dat hij Argentinië zou voorbereiden, maar toen hij aan de beurt was trok hij een voetbalshirt aan van Brazilië en het werd dus duidelijk dat hij een ander land had voorbereid. We hebben een hele leuke avond gehad. Iedereen had zich heel goed ingeleefd in het land van voorkeur en een prachtige presentatie in elkaar geknutseld.
Uiteindelijk won de Vietnampresentatie op het hoogst gescoorde aantal punten, maar toen de uitslag er lag waren in ieder geval Jasper, Manon en ik er toch niet zo gelukkig mee. Alhoewel de Vietnampresentatie van mij was, was ik erg onder de indruk geraakt van Peru door Manons presentatie en kreeg ik gedurende de avond de voorkeur voor Zuid Amerika ipv Azië. Manon en Jasper gaven aan dat ze graag met het hele gezin een voor ons allemaal nieuw continent wilden bezoeken, dus hebben we besloten (Teun was het er uiteindelijk ook mee eens) dat we in ieder geval naar Zuid Amerika gaan en dat we nog verder nadenken over het land.
Hans is vanochtend al weer vroeg uit de veren gegaan. Hij is aan het trainen voor een wielervierdaagse naar Duitsland. Met een groep van 8 mannen fietst Hans sinds dec. vrijwel iedere zondagochtend een route van 60-80 kilometer. De eerste keren zag hij er meer dood dan levend uit als hij thuiskwam, maar het is verbazingwekkend hoe snel hij een conditie heeft opgebouwd. Vanochtend fietsen ze 120 kilometer als voorbereiding op de tocht naar Duitsland, want dan wordt er 4 dagen lang gemiddeld 160-170 kilometer op een dag gefietst. Ik vind het erg knap van hem.
Jasper is vrijdag met 6 vrienden naar Renesse gegaan. Jullie kennen het begrip " Renesse' vast wel uit de verhalen. Hij had er heeeeeeeel erg veel zin in. Ben benieuwd naar zijn verhalen (en de inhoud van zijn tas) als hij vrijdag weer thuis komt.
Lieve allemaal, geniet met volle teugen de laatste twee weken van de reis!
Liefs,
Anneke en de rest van de family. -
11 Augustus 2013 - 15:32
Tanja:
Hoi Anneke, leuk om je verhaal te lezen. Hier is het ook zomerweer, warm dus, maar ook regenseizoen. We krijgen af en toe een heftige regenbui en het regent dan afwisselend hard en heel hard. Maar als hè accepteert dat je nat wordt en je schoenen uit doet is dat zelfs leuk. Vandaag heb ik met Victor tijdens de regen in de zee gezwommen en het was heerlijk.
We genieten hier inderdaad nog volop en komen op de 23ste terug (helaas).
Groetjes, Tanja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
